menu

Massimo Etalle, #8 voor FVD

Massimo Etalle, #8 voor FVD

Vandaag maken we kennis met Massimo Etalle (1998) – nummer 8 op de kandidatenlijst van Forum voor Democratie.

Massimo Etalle, vertel eens: wie ben jij?

Voor velen ben ik een nieuw gezicht. Ik ben geboren en getogen in Tilburg. Techniek is altijd mijn grote passie geweest: wat begon met Lego eindigde met een volledig uitgeruste werkplaats in de garage. Na het vwo ben ik dan ook werktuigbouwkunde gaan studeren. Inmiddels werk als engineer bij een Nederlands bedrijf in Haarlem.

Techniek dus, hoe kom je dan in de politiek terecht?

Toen ik op de middelbare school zat, raakte ik geïnteresseerd in politiek: de massale immigratie, terroristische aanslagen in Europa, het Oekraïne-referendum, Brexit en de opkomst van Trump legden de incompetentie van de zittende macht bloot. En hoewel ik het nieuws las en het maatschappelijk debat op hoofdlijnen volgde, voelde ik mij nooit thuis bij een politieke partij. Totdat Thierry Baudet aankondigde een partij op te richten. Hoewel er nog geen kandidatenlijst of verkiezingsprogramma was, wekte Thierry de indruk dat hij op een fundamenteel andere manier nadacht over de problemen in de wereld. Daarom vertrouwde ik erop dat dat verkiezingsprogramma wel goed zou komen. Ik heb me meteen aangesloten, en mijn gevoel bleek juist. Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze om mij aan te sluiten bij deze beweging.

Kort na de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 werd ook de jongerenvereniging (JFVD) opgericht, waar ik al vrij snel begon als hubcoördinator in Brabant. In 2018 trad ik toe tot het bestuur van JFVD – waar ik tot afgelopen zomer deel van heb uitgemaakt. Door de vechtscheiding met JA21 en de aanvallen die Nanninga en consorten op JFVD openden, werd het me duidelijk dat onze vereniging een sterkere ideologische basis nodig had. Zo kwam ik op het idee om een tijdschrift te maken.

Het moest een plek zijn waar de verschillende ideeën binnen de beweging tot hun recht kunnen komen, los van de waan van de dag en de spanning die dit met zich meebrengt. De Dissident zag het levenslicht. Als hoofdredacteur heb ik inmiddels – mede dankzij een aantal geweldige schrijvers, ontwerpers en redacteurs – drie edities gepubliceerd. Er zijn duizenden exemplaren verspreid en we hebben honderden abonnees. Het is een veel groter succes dan ik ooit had durven hopen.

Waar wil je je voor inzetten?

Als fractievertegenwoordiger voor FVD in de Haagse raad heb ik geleerd dat bijna elk debat een migratiedebat is. Of het nu gaat over het woningtekort, de problemen in het onderwijs of de veiligheid, het is overduidelijk dat massa-immigratie een grote rol speelt in deze crises. Wat echter geen migratiedebat is, is het migratiedebat zelf. Dat gaat over het voortbestaan van Nederland, niet als geografische entiteit, maar als gemeenschap. Als gevolg van de massale immigratie, het lage geboortecijfer en anti-inheems racisme dreigt deze gemeenschap uit te doven. Ik weiger getuige te zijn van het einde van Nederland, en wil mij daarom als Kamerlid inzetten voor het voortbestaan van ons thuis.