menu

De Schuldenunie nadert de grote finale

De Schuldenunie nadert de grote finale

Komende week zijn de allesbeslissende besprekingen over de nieuwe EU-begroting en het 750 miljard euro kostende ‘Next Generation EU’-herstelfonds. Op vrijdag 19 juni komen de EU-leiders via videoconferentie bijeen om erover te onderhandelen. Volgens de EU is een snelle respons op de COVID-19-crisis nodig, en moet dat gebeuren in samenhang met de nieuwe langetermijn­begroting, het zogenaamde "Meerjarig Financieel Kader 2021-2027."

De voorzitter van de Europese Raad, de Belg Charles Michel, heeft het voorstel omschreven als ‘een belangrijk initiatief om de steun te richten op de sectoren en regio's die het zwaarst door de pandemie zijn getroffen’. Wat dan ‘zwaarst getroffen’ betekent is onduidelijk, want geen enkel land of econoom kan de echte economische schade nog goed overzien. Feit is dat in het voorstel van 27 mei al is opgenomen dat Kroatië bijvoorbeeld 12,1 miljard euro zal ontvangen. Op die datum had het Balkanland 102 corona slachtoffers. Nederland ontvangt niets, maar betaalt een slordige 31 miljard euro. Dit terwijl bij ons al 5.873 geteste corona patiënten waren overleden.

Er is dus geen enkele correlatie tussen corona en de herverdeling van de vele miljarden. Het ‘corona-plan’ is een smeergeld-plan waarbij Brussel de soevereiniteit van de lidstaten opkoopt. Onder de noemer van ‘solidariteit’ en ‘Europese integratie’.

De miljardendans van de ECB

Nu de schijnwerpers vol zijn gericht op deze miljardendans, wordt tegelijkertijd achter de schermen een ander spel gespeeld. De banken in Zuid-Europa zitten vol met slechte leningen, dus misbruikt de Europese Unie COVID-19 ook meteen om dat vuiltje uit te smeren over de rest van de lidstaten.

Eind 2019 ging het om een bedrag van 529 miljard euro, maar dat zal dit jaar volgens de EBA oplopen tot meer dan 1.000 miljard euro. Daarmee is het aantal slechte leningen weer terug op het oude recordniveau van eind 2014. Het Financieele Dagblad meldde op 10 juni dat de Europese Centrale Bank al aan plannen werkt om een ‘bad bank‘ op te zetten. In zo’n bad bank zouden die slechte leningen van de Europese banken kunnen worden ‘geparkeerd’. Het Europese Stabiliteitsmechanisme (ESM) zou de obligaties van de bad bank, die als onderpand kunnen dienen, voor liquiditeit van de ECB moeten garanderen. En hier zit het grote risico voor Nederland. Wij staan in het ESM voor ruim veertig miljard euro garant. 

Het gegoochel om de miljarden in zo’n bad bank te krijgen is niet nieuw. In april van dit jaar gonsden er al geruchten dat in Frankfurt werd nagedacht over de oprichting van zo'n bank. Voorzitter van de Europese Centrale Bank, Christine Lagarde, zou hoogstpersoonlijk naar Brussel zijn afgereisd om dit idee met de Commissie te bespreken. Ze ving echter bot omdat de ambtenaren van de Commissie vreesden voor ongeoorloofde staatssteun aan banken. Maar toen was daar ineens het voorstel van 750 miljard van een corona herstelfonds van de Commissie! Ironisch genoeg stemt de Commissie in dat plan in met een (tijdelijke) versoepeling van de regels voor staatssteun aan bedrijven en banken. Kwam dat even goed uit! 

Koningin van de Schuld

Hierbij ontstaan gelijk een aantal problemen. De miljarden aan solidariteitsgelden gaan via de Europese Green Deal van Frans Timmermans al naar sectoren die kampen met overcapaciteit. Hierdoor ontstaan er zombiebedrijven met vooral gesubsidieerde banen. Ook gaat het geld vooral naar lidstaten als Italië en Spanje, zonder enige garantie dat deze zwakke economieën worden hervormd. En laten die twee landen, samen met Griekenland, Portugal en Frankrijk, wier bankensector sterk verweven is met de Italiaanse, nu de landen zijn met het hoogste percentage slechte leningen. De vraag rijst of de ECB niet alleen slechte leningen zal opkopen ten gevolge van de corona pandemie, maar stiekem ook gelijk de slechte leningen die in het verleden zijn ontstaan. Wie kan dat straks nog achterhalen? Nadere beschouwing van de Italiaanse balans laat al een bijzondere verdwijning van 200 miljard euro zien. 

De FVD-fractie in Brussel heeft de vraag gesteld of dit bedrag bij de ECB is geparkeerd, maar daar is nooit antwoord op gekomen. Schulden zijn vanzelfsprekend in de Europese Unie, transparantie nog steeds niet.

De vaandrager van de Schuldenunie is mevrouw Lagarde. Ze is nog geen jaar in functie, maar heeft al aan 1300 miljard euro schuld opgekocht. Afgelopen week had mijn collega Derk Jan Eppink een onderhoud met haar hierover. In haar betoog citeerde zij Charles Dickens, waarna Eppink haar direct tot Marie Antoinette de la dette kroonde. In goed Nederlands betekent dat de Koningin van de Schuld. Er wordt aan alle kanten gestrooid met honderden miljarden euro’s zonder dat het duidelijk is waar dat geld naar toe gaat. Wat nog de meeste zorgen baart, is of dat geld ooit terugbetaald gaat worden. Nederland is weer de pinautomaat. De mooie beloftes over dat terugbetalen kennen we nu wel.

Deze maand zal dus duidelijk worden hoe de schuldverdeling van de EU zich ontwikkelt, en of Nederland als onderdeel van de ‘verstandige vijf’ de rug recht houdt. Indien nodig met een veto, want ook wij stevenen af op een duizelingwekkend begrotingstekort. Omdat mevrouw Lagarde Charles Dickens van stal heeft gehaald, is hier nog een passende quote: Credit is a system whereby a person who can not pay, gets another person who can not pay to guarantee that he can pay. Het is de Europese Unie ten voeten uit.

Rob Roos is Europarlementariër voor Forum voor Democratie.

Volg hem op:

Facebook: https://www.facebook.com/RobRoos.MEP

Instagram: robroos.mep

Twitter: @rob_roos

LinkedIn: linkedin.com/in/robroosnl